گروه بندی گياهان زراعي بر اساس طول عمر :

  • گياهان يکساله – حداکثر طول دوره رشد اين گياهان کمتر از يک سال زراعي مي باشد .

بعضی از گياهان يکساله مانند برخی از ارقام پنبه در نواحی با زمستان ملايم مانند نواحی گرم خوزستان برای مدت بيش از يکسال به حيات خود ادامه داده و بصورت گياهی چندساله در مي آيند.

در نواحی سردی که داراي فصول متنوع از نظر حرارتی مي باشند ، مي توان گياهان يکساله را به سه گروه پاييزه – بهاره – بهاره ، پاييزه يا دوفصله تقسيم بندي نمود.

  • گياهان دوساله – سيکل حياتي اين نوع گياهان بيش از يکسال زراعي و معمولا سه فصل زراعي طول مي کشد مانند چغندرقند. اين گياهان در نواحی سرد و نيمه سرد ضرورتا بهاره هستند و در اوايل بهار کشت می شوند.

محصول طي بهار و تا اواسط پاييز به رشد رويشي ادامه می دهد و چنانچه هدف از کاشت توليد اندام رويشي ( معمولا ريشه ذخيره اي ) بعنوان محصول اقتصادي باشد، در اواسط پاييز مورد برداشت قرار مي گيرد. ولي چنانچه محصول در زمين باقی بماند ،‌طي پاييز و زمستان بهاره سازي شده ، در بهار سال بعد توليد گل نموده و رسيدگی بذر در تابستان انجام مي شود.

  • گياهان چندساله – طول دوره حيات اين گياهان بيش از دو و غالبا چند سال زراعي است. اين گياهان در پاييز ، بهار و يا تابستان کشت شده و پس از يک دوره رشد رويشي توليد گل و دانه مي کنند.بعضی از اين گياهان مانند زعفران يک بار در سال گل می دهد ولي يونجه طي هر سال چندين بار سيکل رويشي و گلدهي را تکرار مي کند.

ذخيره مواد غذایی در ريشه ، طوقه يا اندام زيرزميني گياهان چند ساله اهميت زيادی دارد. اين اندام ها وسيله بقاي گياهان چندساله از سالي به سال ديگر بوده و توسط آنها نيز قابل تکثير مي باشند.